Parafia swoim zasięgiem obejmuje trzy miejscowości: Mechelinki, Mosty i Pierwoszyno oraz osiedle Złote Piaski, które położone jest w granicach administracyjnych Kosakowa.

Obszar parafii - mapa

Zgodnie z danymi urzędu gminy Kosakowo na koniec roku 2023 na terenie parafii zameldowanych było 4 900 osób.

Rdzenni Kaszubi, którzy od wielu pokoleń zamieszkują okoliczne miejscowości, w ostatnich latach zdobyli sporo nowych sąsiadów, którzy przybyli tu zarówno z pobliskiego Trójmiasta jak i z dalszych stron Polski.

Mechelinki - to stara, malutka wieś rybacka malowniczo położona na Kępie Oksywskiej u wybrzeży Zatoki Puckiej. Twierdzi się, że nazwa Mechelinki pochodzi od mchu, który porastał kamienie na brzegu morza. Początkowo przyjmowała ona nazwę Mechina, a później również Mechlinie, Mechlinka, Mechelinke. Po raz pierwszy  wspomniana w 1288 roku, kiedy to książę Mściwoj II podarował cystersom dwa statki rybackie. Jeden z nich cumował na przystani w Mechelinkach i została nazwana Mechina/Machina (różnie podają źródła). Z początkiem XVII wieku na wieś napadli Szwedzi i rozpoczęli totalną grabież. Chłopi złapali za widły oraz siekiery i przegonili napastników. Po kilku latach Szwedzi napadli po raz drugi, biorąc wówczas do niewoli kilku rybaków klasztornych. Obecnie Mechelinki liczą około 300 mieszkańców. Wiele mieszkających tu osób trudni się rybołówstwem. Miejscowość ma także charakter letniskowy. Rozwija się turystyka, powstają pensjonaty, restauracje oraz drobna gastronomia.

Mosty - najstarsze zapisy o wsi pochodzą z 1224 roku, gdy książę pomorski Świętopełk II nazywany Wielkim przekazał oliwskim cystersom połowę Kępy Oksywskiej wraz z Mostami i ośmioma innymi wsiami. W Mostach cystersi prowadzili samodzielny majątek, a wieś wykorzystywana była jako letnia siedziba opatów. Do atrakcji turystycznych wsi można zaliczyć zespół dworsko-pałacowy z parterowym, murowanym dworkiem z XVIII w. ze spadzistym dachem i facjatą. We wnętrzu zachowały się drewniane barokowe schody, dwa kominki, jeden z dekoracją rokokową, a drugi z klasycystyczną dekoracją. Do dworku prowadzi lipowo-jesionowa aleja.

Pierwoszyno - pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1224 roku i znajduje się w cytowanym wyżej dokumencie Święytopełka II Wiellkiego. Już w 1253 roku znajdujemy historyczne wzmianki o prznależności Pierwoszyna do parafii w Oksywiu. Z roku 1675 r.  przychodzi najstarszy przywilej sołecki, zaś w roku 1789 r. znajduje się tutaj królewska owczarnia. Dalsze dzieje wioski są w miarę upływu lat coraz bardziej udokumentowane. Warto wspomnieć, ze od roku 1928 istnieje tu szkoła z dwoma nauczycielami i dwiema klasami. Do szkoły uczęszcza 93 dzieci katolickich. Po II wojnie światowej liczbę mieszkańców wioski szcowano na ok. 150 osób. Od tej pory następuje sukcesywny rozwój wsi, widoczny również i dziś. 

Ciekawostką jest fakt, że na terenie parafii znajduje się przylegający do Zatoki Puckiej faunistyczny rezerwat przyrody Mechelińskie Łąki, wchodzący w skład Nadmorskiego Parku Krajobrazowego (utworzony decyzją Wojewody Pomorskiego w 2000 r.). Powierzchnia rezerwatu wynosi 113,47 ha. Celem utworzenia rezerwatu jest zachowanie miejsc lęgowych i bytowania cennych gatunków ptaków wodnych i błotnych, zbiorowisk szuwarowych i łąkowych oraz specyficznych siedlisk halofilnych i typowych dla nich warunków wodnych. Wydmowa część rezerwatu była miejscem lęgów chronionych i rzadkich gatunków ptaków (m.in. rybitw: białoczelnej i rzecznej, ostrygojada, sieweczek: obrożnej i rzecznej). Na terenie rezerwatu znajdowało się również jedno z ostatnich stanowisk lęgowych biegusa zmiennego w Polsce. W części podmokłej gnieżdżą się nadal chronione gatunki ptaków – takie jak żuraw, bąk, wąsatka, kropiatka, błotniak stawowy. Oprócz ptaków, rezerwat jest ostoją płazów bezogonowych (stwierdzono tu większość krajowych gatunków). Do najcenniejszych gatunków flory występujących w rezerwacie należy mikołajek nadmorski i stanowiska słonorośli. Rezerwat podlega jednak nieporządanym zmianom. Na początku lęgowym ptakom i ich siedliskom zaszkodziło zaniechanie wypasu bydła działalność człowieka, a reszty dopełnia niekontrolowana turystyka.